توضیحات
داروی ریواستیگمین – Rivastigmine
ریواستیگمین چیست؟ریواستیگمین برای درمان زوال عقل خفیف تا متوسط ناشی از بیماری آلزایمر یا پارکینسون استفاده می شود. ریواستیگمین درمانی برای بیماری آلزایمر یا پارکینسون نیست. ریواستیگمین همچنین ممکن است برای مواردی استفاده شود که در این راهنمای دارو ذکر نشده است.
اطلاعات مهماگر تا به حال دچار قرمزی ، خارش یا تحریک پوستی شدید ناشی از پوشیدن پچ ترانس درمال ریواستیگمین نشده اید ، نباید از ریواستیگمین خوراکی استفاده کنید.
قبل از مصرف این دارواگر به ریواستیگمین یا داروهای مشابه مانند فلبامات ، مپروبامات یا کاریزوپرولول حساسیت دارید ، نباید از ریواستیگمین استفاده کنید.
اگر تا به حال دچار قرمزی ، خارش یا تحریک پوستی شدید ناشی از پوشیدن پچ ترانس درمال ریواستیگمین نشده اید ، نباید از ریواستیگمین خوراکی استفاده کنید.
اگر تا به حال داشته اید به پزشک خود بگویید:زخم یا خونریزی معده ؛ تشنج مشکلات قلبی بیماری کبد یا کلیه ؛ مشکلات ادرار یا آسم ، بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD) یا سایر اختلالات تنفسی. اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید ، به پزشک خود اطلاع دهید. هنگام استفاده از این دارو ممکن است شیردهی بی خطر باشد. در مورد هر گونه خطر از پزشک خود س Askال کنید.
چگونه باید ریواستیگمین مصرف کنم؟همزمان با مصرف کپسول ریواستیگمین یا مایع خوراکی ، از وصله پوستی ترانس درمال ریواستیگمین استفاده نکنید.
تمام دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید و تمام راهنماهای دارو یا برگه های دستورالعمل را بخوانید. پزشک شما ممکن است گاهی اوقات دوز شما را تغییر دهد. دارو را دقیقاً طبق دستورالعمل استفاده کنید.
ریواستیگمین را به همراه غذا مصرف کنید.
دستورالعمل های استفاده همراه با دارو را بخوانید و آنها را به دقت دنبال کنید. اگر این دستورالعمل ها را نمی دانید از پزشک یا داروساز خود س Askال کنید.
داروی مایع را با دقت اندازه گیری کنید. از سرنگ دوز ارائه شده استفاده کنید یا از دستگاه اندازه گیری دوز دارو (و نه قاشق آشپزخانه) استفاده کنید.
ممکن است داروی مایع را مستقیماً از سرنگ قورت دهید یا دارو را با یک لیوان کوچک آب ، آب میوه یا نوشابه مخلوط کنید. ظرف 4 ساعت پس از مخلوط کردن ، این مخلوط را هم بزنید و بنوشید. کمی بیشتر آب به لیوان اضافه کنید ، به آرامی بچرخید و بلافاصله بنوشید.
پس از استفاده از سرنگ ، قسمت خارجی آن را با دستمال تمیز پاک کرده و دوباره سرنگ را در داخل محافظ خود قرار دهید. با استفاده از محفظه مقاوم در برابر کودک ، بطری دارو را ببندید.
اگر به دلیل استفراغ یا اسهال بیمار هستید یا بیش از حد تعریق می کنید با پزشک خود تماس بگیرید. هنگام مصرف ریواستیگمین می توانید به راحتی کم آب شوید.
دوزهای ریواستیگمین بر اساس وزن است. در صورت افزایش یا کاهش وزن نیاز شما به دوز ممکن است تغییر کند.
در صورت نیاز به جراحی ، به جراح خود بگویید که در حال حاضر از این دارو استفاده می کنید.
اگر به هر دلیلی مصرف ریواستیگمین را متوقف کردید ، بدون صحبت قبلی با پزشک خود دارو را مجدداً شروع نکنید. ممکن است لازم باشد با دوز کمتری شروع کنید.
در دمای اتاق و به دور از رطوبت و گرما در حالت ایستاده نگهداری شود. اجازه ندهید که داروی مایع منجمد شود.
اگر دوز مصرفی را فراموش کنم چه اتفاقی می افتد؟دارو را در اسرع وقت مصرف کنید ، اما اگر نزدیک به نوبت دوز بعدی است دوز فراموش شده را حذف کنید. همزمان دو دوز مصرف نکنید. اگر چندین دوز متوالی را از دست دادید ، قبل از مصرف بیشتر ریواستیگمین با پزشک خود تماس بگیرید. قبل از تمام شدن کامل دارو ، نسخه خود را دوباره پر کنید.
علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل حالت تهوع ، استفراغ ، بزاق دهان ، تعریق ، ضربان قلب کند ، تنفس ضعیف یا کم عمق ، غش یا تشنج (تشنج) باشد.
هنگام مصرف ریواستیگمین از چه چیزهایی باید خودداری کنم؟تا زمانی که بدانید ریواستیگمین چگونه روی شما تأثیر می گذارد از رانندگی یا فعالیت های خطرناک خودداری کنید. واکنش های شما ممکن است مختل شود.
عوارض جانبی ریواستیگمیندر صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک ، از کمک فوری پزشکی استفاده کنید: کهیر ؛ تنفس دشوار تورم صورت ، لب ها ، زبان یا گلو در صورت داشتن موارد زیر ، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. استفراغ شدید یا مداوم یا اسهال ، کاهش اشتها ، کاهش وزن ؛ مدفوع خونی یا قیر ، سرفه همراه با مخاط خونی یا استفراغ که شبیه زمین قهوه است. احساس سبکی ، مانند این که ممکن است از دست رفته باشید. لرزش (لرزش کنترل نشده) ، حرکات عضلانی بی قرار در چشم ، زبان ، فک یا گردن. تشنج (تشنج) ادرار دردناک یا دشوار قرمزی شدید پوست ، خارش یا تحریک ؛ یا علائم کم آبی – احساس تشنگی یا گرمای زیاد ، عدم توانایی در ادرار کردن ، تعریق شدید یا خشکی و خشکی پوست.
عوارض جانبی شایع ممکن است شامل موارد زیر باشد:ناراحتی معده ، حالت تهوع ، استفراغ ؛ از دست دادن اشتها؛ یا ضعف.
اطلاعات مربوط به دوز ریواستیگمیندوز معمول بزرگسالان برای بیماری آلزایمر: MLD برای تعدیل بیماری ALZHEIMER: دهانی:-دوز اولیه: 5/1 میلی گرم خوراکی دو بار در روز – دوز نگهداری: بعد از حداقل 2 هفته درمان ، اگر دوز اولیه به خوبی تحمل شود ، می توان آن را به 3 میلی گرم دو بار در روز افزایش داد. افزایش های بعدی به 4/5 میلی گرم و 6 میلی گرم دو بار در روز باید فقط بعد از حداقل 2 هفته در دوز قبلی انجام شود
وصله TRANSDERMAL:– دوز اولیه: 4/6 میلی گرم در 24 ساعت وصله روی پوست یک بار در روز استفاده می شود – دوز نگهداری: بعد از حداقل 4 هفته درمان در دوز اولیه ، و در صورت تحمل خوب ، می توان دوز را به 9.5 میلی گرم در 24 ساعت افزایش داد تا زمانی که این دوز مفید باشد. دوز را می توان به 13.3 میلی گرم در 24 ساعت افزایش داد -حداکثر دوز: 13.3 میلی گرم در روز 24 ساعت وصله روی پوست. دوزهای بالاتر هیچ منفعت قابل توجه دیگری نمی دهد و با افزایش قابل توجهی در بروز عوارض جانبی همراه است
بیماری شدید آلژایمر:وصله TRANSDERMAL: دوز توصیه شده: 13.3 میلی گرم در 24 ساعت پچ ترانس درمال که یک بار در روز روی پوست گذاشته می شود. هر 24 ساعت با یک وصله جدید جایگزین کنید
استفاده: برای درمان زوال عقل خفیف ، متوسط یا شدید از نوع آلزایمر (AD)
دوز معمول بزرگسالان برای بیماری پارکینسون:میل به تعدیل زوال عقل بیماری پارکینسون: دهانی: دوز اولیه: 5/1 میلی گرم خوراکی دو بار در روز همراه با وعده های صبح و عصر دوز نگهدارنده: متعاقباً ، دوز می تواند به 3 میلی گرم خوراکی دو بار در روز و بیشتر به 4/5 میلی گرم دو بار در روز و 6 میلی گرم دو بار در روز افزایش یابد (بر اساس تحمل) با حداقل 4 هفته در هر دوز
وصله TRANSDERMAL: دوز اولیه: 4/6 میلی گرم در 24 ساعت یک بار در روز روی پوست قرار می گیرد دوز نگهدارنده: پس از حداقل چهار هفته درمان و در صورت تحمل كامل ، می توان دوز پچ را به 5/9 میلی گرم در 24 ساعت افزایش دهید تا زمانی كه این دوز مفید باشد. سپس می توان دوز را به 13.3 میلی گرم در 24 ساعت افزایش داد. حداکثر دوز: 3/13 میلی گرم در 24 ساعت. دوزهای بالاتر هیچ منافع اضافی قابل توجهی ندارند و با افزایش قابل توجهی در بروز عوارض جانبی همراه هستند.
استفاده: برای درمان زوال عقل خفیف تا متوسط همراه با بیماری پارکینسون
چه داروهای دیگری روی ریواستیگمین تأثیر می گذارد؟در مورد سایر داروهای خود ، به ویژه: دارویی برای درمان افسردگی ، اضطراب ، اختلالات خلقی ، یا بیماری روانی ؛ داروی سرماخوردگی یا آلرژی (بنادریل و دیگران) ؛ داروهای مسدود کننده بتا قلب یا فشار خون. دارویی برای درمان بیماری پارکینسون ؛ دارویی برای درمان حالت تهوع / استفراغ ، مشکلات معده ، بیماری حرکت یا سندرم روده تحریک پذیر. دارو برای درمان مثانه بیش فعال ؛ داروی آسم برای گشادکننده برونش ؛ یا یک NSAID (داروی ضد التهابی غیر استروئیدی مانند آسپرین ، ایبوپروفن ، ناپروکسن ، Advil ، Motrin ، Aleve و دیگران).
این لیست کامل نیست و بسیاری از داروهای دیگر ممکن است روی ریواستیگمین تأثیر بگذارند. این شامل داروهای تجویز شده و بدون نسخه پزشک ، ویتامین ها و محصولات گیاهی است. همه تداخلات دارویی احتمالی در اینجا ذکر نشده است.
اطلاعات بیشتربه یاد داشته باشید ، این دارو و سایر داروها را از دسترس کودکان دور نگه دارید ، هرگز داروهای خود را با دیگران در میان نگذارید و این دارو را فقط برای موارد تجویز شده استفاده کنید.
همیشه با ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود مشورت کنید تا اطمینان حاصل کنید که اطلاعات نمایش داده شده در این صفحه در مورد شرایط شخصی شما صدق می کند. Rivastigmine
|
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.